Ολημερίς τον άνθρωπο
τονέ κρατείς στην πλάτη,
το βράδυ τον ξαναβοήθησες
και
σου 'βγαλε το μάτι.
Πόσοι και πόσοι
φαίνονται το δέντρο ότι αγαπούνε
κι
όταν του φάνε τον καρπό,
το δέντρο λησμονούνε.
